"Wyższe BMI może przyczyniać się do zwiększonego stanu zapalnego skóry, co może zaostrzyć przebieg łuszczycy. Z drugiej strony łuszczyca jest przyczyną ograniczenia aktywności, co może doprowadzać do wzrostu masy ciała", wyjaśnia Mari Løset, która jest częścią zespołu badającego związek przyczynowy między BMI a łuszczycą.
Na całym świecie od dwóch do czterech procent populacji cierpi na łuszczycę. Częstość występowania łuszczycy jest szczególnie wysoka w Norwegii. Dane populacyjne z Norwegii wskazują, że sześć do jedenastu procent populacji może być dotkniętych łuszczycą w tym kraju.
Badanie przeprowadzone w mieście Tromsø wykazało, że częstość występowania łuszczycy wynosiła 4,8% w 1980 roku, ale w 2008 roku wzrosła do 11,4%. Podobne badania z innych części świata potwierdzają fakt, że ten stan się pogłębia.
Aby zbadać związek przyczynowy między BMI a łuszczycą, naukowcy zastosowali metodę zwaną randomizacją Mendla. Nazwa pochodzi od Gregora Mendla, znanego jako ojciec genetyki.
Zgodnie z zasadami dziedziczenia Mendla to czy odziedziczymy pewną odmianę genów od matki czy ojca jest losowa. Warianty genetyczne są losowo rozmieszczane lub randomizowane między osobami.
Wykorzystując randomizację Mendla, naukowcy odkryli, że większa masa ciała jest czynnikiem sprzyjającym łuszczycy. Zaobserwowali, że większe BMI zwiększa ryzyko zachorowania.
„Obliczyliśmy, że ryzyko wzrosło o dziewięć procent dla każdej wyższej liczby całkowitej w skali BMI”, mówi Løset.
„Nadal nie wiemy wystarczająco dużo na temat mechanizmów tego połączenia. Tkanka tłuszczowa jest organem, który wytwarza hormony i zapalne cząsteczki sygnalizacyjne, co może być czynnikiem przyczyniającym się”, tłumaczą naukowcy.
Do tej pory nie przeprowadzono zbyt wielu badań na temat tego czy utrata masy ciała może spowodować remisje łuszczycy.
Komentarze
[ z 0]