Wszystkie placówki zdobyły certyfikat akredytacyjny uczestnicząc w projekcie "Wsparcie podmiotów podstawowej opieki zdrowotnej we wdrażaniu standardów jakości i bezpieczeństwa opieki", realizowanym w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 (PO WER), który współfinansowany jest ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Wyróżnione jednostki to:
-
Ad Aegrotum Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w zakresie działalności zakładu leczniczego "Ad Aegrotum" Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej
-
Przychodnia Rodzinna Sp. z o.o. w zakresie działalności zakładu leczniczego Przychodnia Rodzinna
-
MEDART ALICJA ZIELIŃSKA SPÓŁKA JAWNA w zakresie działalności zakładu leczniczego doktorA
-
WAND SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ w zakresie działalności zakładu leczniczego AMEDICA
-
Radosław Kędzia, Prywatna Praktyka Lekarska, Przychodnia KEMED w zakresie działalności zakładu leczniczego Przychodnia KEMED
-
DAN-MED. SP. z o.o. w zakresie działalności zakładu leczniczego NZOZ Przychodnia "Łomżyńska"
-
Zespół Opieki Zdrowotnej w Chełmnie w zakresie działalności zakładu leczniczego Podstawowa Opieka Zdrowotna
Akredytacja jest przyznawana na 3 lata – przez ten czas placówka musi utrzymać wysoką jakość świadczonych usług. Dla pacjentów akredytacja ministra zdrowia jest gwarancją bezpieczeństwa i daje pewność, że sposób leczenia oraz jego organizacja są zgodne z normami określonymi przez Centrum Monitorowania Jakości.
Obecnie certyfikat akredytacyjny jest w posiadaniu 8 placówek POZ oraz 191 szpitali.
Komentarze
[ z 4]
Przyznanie podobnego wyróżnienia świadczy o głębokiej chęci do zmian na lepsze. Akredytacja świadczy o wysokim poziomie świadczonych usług oraz wspiera wewnętrzne działania dla ciągłej poprawy jakości oraz zakłada poprawę i ciągłe doskonalenie, dlatego oparta jest na regularnie planowanych i cyklicznie przeprowadzanych przeglądach. Kluczowy jest fakt, że kontroli placówka poddaje się dobrowolnie, co wyraża chęć rozwoju i sprawowania jak najlepszej opieki nad pacjentami. Wpływa to na komfort i bezpieczeństwo chorych.
Podstawowa opieka zdrowotna (POZ) jest częścią systemu opieki zdrowotnej, zapewniającą wszystkim osobom uprawnionym do świadczeń zamieszkałym/przebywającym na terytorium Polski kompleksowe i skoordynowane świadczenia opieki zdrowotnej w miejscu zamieszkania. Świadczenia udzielane są w warunkach ambulatoryjnych (w gabinecie, poradni lub przychodni), a w przypadkach uzasadnionych medycznie, także w domu pacjenta (również w domu pomocy społecznej). Obejmują także profilaktyczną opiekę nad dziećmi i młodzieżą sprawowaną przez pielęgniarkę/higienistkę w środowisku nauczania i wychowania. Funkcjonowanie POZ (za wyjątkiem świadczeń profilaktycznej opieki nad dziećmi i młodzieżą w środowisku nauczania i wychowania oraz świadczeń nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej w POZ) oparte jest na prawie do imiennego wyboru lekarza, pielęgniarki, położnej podstawowej opieki zdrowotnej. Wyboru dokonujesz poprzez złożenie pisemnej deklaracji u lekarza, pielęgniarki, położnej podstawowej opieki zdrowotnej w wybranej przez Ciebie przychodni.
Pacjent ma prawo do nieodpłatnych świadczeń w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) w ramach powszechnego ubezpieczenia. POZ, jako część systemu ochrony zdrowia, zapewnia zdrowym i chorym świadczenia w miejscu zamieszkania oraz środowisku nauczania i wychowania, w warunkach ambulatoryjnych bądź domowych. Świadczenia w POZ ukierunkowane są na promocję i profilaktykę zdrowotną, zapobieganie chorobom, diagnostykę schorzeń, leczenie, zapobieganie lub ograniczanie niepełnosprawności, usprawnianie oraz pielęgnację i edukację zdrowotną. Świadczenia w podstawowej opiece zdrowotnej realizowane są przez lekarza POZ / lekarza rodzinnego, pielęgniarkę środowiskową / rodzinną, położną środowiskową / rodzinną, pielęgniarkę w środowisku nauczania i wychowania / higienistkę szkolną. Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej decyduje o diagnostyce, sposobach leczenia, kierowaniu pacjentów do poradni specjalistycznych, także o objęciu leczeniem szpitalnym. Do kompetencji lekarza POZ należy także wnioskowanie o leczenie uzdrowiskowe, niektóre przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze. Ponadto realizuje zadania z obszaru profilaktyki i promocji zdrowia, jest odpowiedzialny za realizację szczepień ochronnych, w tym także szczepień u dzieci i młodzieży szkolnej oraz przeprowadzanie profilaktycznych badań lekarskich (bilansów zdrowia). Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej od poniedziałku do piątku w godzinach od 8:00-18:00 - zapewnia pacjentom dostęp do świadczeń zdrowotnych w przychodni / ośrodku zdrowia, w pozostałych godzinach w dni powszednie oraz w soboty, niedziele, święta i dni ustawowo wolne od pracy - gwarantuje swoim pacjentom świadczenia w ramach lekarskiej ambulatoryjnej opieki całodobowej, w tym w uzasadnionych przypadkach także pomoc wyjazdową (zgłoszenie takiej potrzeby powinno nastąpić pod adresem lub numerem telefonu wskazanym przez lekarza POZ). Lekarz POZ w sytuacjach nagłego zachorowania powinien być dostępny dla swoich pacjentów przez całą dobę w punkcie opieki całodobowej (ambulatorium i pomoc wyjazdowa), we własnej praktyce lub praktyce innego zakładu. W razie jego nieobecności (urlop, choroba), można skorzystać z pomocy lekarza wskazanego przez niego. Lekarz może też wskazać pacjentom jednostkę, która w jego imieniu udzieli pomocy w dni wolne od pracy, po godzinach pracy przychodni oraz - w razie konieczności - w miejscu zamieszkania (np. dyżurująca przychodnia, pogotowie). Informacja o tym musi być wywieszona zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz lokalu, w widocznym miejscu, w którym udzielane są świadczenia. Lekarska pomoc wyjazdowa dzienna i nocna ma charakter pomocy doraźnej. Pacjent może rejestrować się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej osobiście, telefonicznie lub za pośrednictwem osób trzecich. Świadczenie POZ powinno być udzielone w dniu zgłoszenia. Pacjent, który dokonał wyboru lekarza podstawowej opieki zdrowotnej ma prawo do badania i porady lekarskiej, bezpłatnych badań diagnostycznych niezbędnych do podjęcia właściwej decyzji terapeutycznej, transportu sanitarnego w wypadkach stwierdzonej podczas wizyty domowej konieczności przewiezienia pacjenta do szpitala, poradni specjalistycznej lub na badanie diagnostyczne, a także w wypadku konieczności przewiezienia pacjenta na konsultację w poradni specjalistycznej tam i z powrotem, gdy u pacjentów występuje schorzenie zagrażające zdrowiu i życiu oraz dysfunkcje narządu ruchu uniemożliwiające korzystanie ze środków transportu publicznego, skierowania w razie uzasadnionej potrzeby na konsultację specjalistyczną lub objęcie leczeniem szpitalnym (w tym wypadku lekarz POZ kierujący pacjenta zobowiązany jest dołączyć do skierowania komplet badań diagnostycznych wykonanych w celu potwierdzenia wstępnego rozpoznania), skierowania na leczenie rehabilitacyjne i uzdrowiskowe w placówce, działającej w oparciu o umowę z NFZ. Również ma prawo do informacji o innych zakładach opieki zdrowotnej działających na podstawie umowy z NFZ, bezpłatnych świadczeń zdrowotnych u innego niż wybrany w drodze deklaracji lekarza POZ, w wypadku nagłego pogorszenia się stanu zdrowia lub innej niezbędnej potrzeby zdrowotnej, otrzymania orzeczeń i zaświadczeń lekarskich wydawanych na życzenie ubezpieczonego, związanych z dalszym leczeniem, rehabilitacją, niezdolnością do pracy, kontynuowaniem nauki, uczestnictwem uczniów w zorganizowanym wypoczynku, a także zaświadczeń wydawanych dla celów pomocy społecznej lub uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego, informacji o zaprzestaniu udzielania świadczeń zdrowotnych przez wybranego lekarza POZ lub zmianie miejsca zatrudnienia przez tego lekarza, informacji o godzinach i miejscach udzielania świadczeń przez lekarza POZ.
W niewielkich placówkach jest dużo trudniej o pozyskanie wykwalifikowanego personelu, przy czym należy wspomnieć, że problemy i potrzeby pacjentów są takie same jak w dużych miastach. Brak odpowiedniej motywacji dla personelu medycznego, przy obecnej inflacji i błyskawicznie rosnących kosztach, może doprowadzić już nie do zatoru, ale zapaści systemu. Dla podstawowej opieki zdrowotnej przewidziano wzrost płac w wysokości 6,26%, co według wyliczeń środowiska daje lukę w wysokości niemal 20%. Według analiz Porozumienie Zielonogórskie, aby móc dostosować się do wzrostu wynagrodzeń personelu poradni, należałoby zwiększyć kontrakty o co najmniej 24%, bo tylko wtedy będzie można zagwarantować pracownikom POZ wzrost płac na oczekiwanym poziomie. W innym wypadku, przy obecnych kosztach poradni, rosnącej inflacji i kosztach utrzymania, podniesienie minimalnych wynagrodzeń jest niemożliwe. W obliczu gwałtownie zwiększających się kosztów związanych z podwyżkami m.in. cen prądu, gazu czy wynagrodzeń, lekarze POZ ostrzegają, że bez podwyżki stawki, jaką otrzymują oni za każdego pacjenta przypisanego do lekarza rodzinnego, wkrótce część placówek być może będzie wymagała zamknięcia. Pacjenci z tego powodu będą musieli szukać podstawowej pomocy, w ramach POZ, w bardziej oddalonych przychodniach i gabinetach. Według przedstawicieli lekarzy rodzinnych aktualne stawki nie wystarczają na pokrycie kosztów funkcjonowania przychodni, bo te gwałtownie wzrosły. Podstawowa opieka zdrowotna z pewnością sięgnie po dodatkowe środki, jakie będą oferowane w ramach opieki koordynowanej czy budżetu powierzonego, ale finansowanie w POZ powinno opierać się na stawce bazowej. Od początku lipca do POZ wprowadzono dodatkowe badania, a wkrótce poszerzy się zakres opieki koordynowanej. Jednak w tym samym czasie odbiera się lekarzom możliwość realizacji tych świadczeń. Według lekarzy rodzinnych problem nie wynika z nieprawidłowego zarządzania placówkami, ale w obliczu rosnącej inflacji i braków kadrowych, trudno jest pogodzić ze sobą tak wiele czynników. Warto wspomnieć, że każdy ubezpieczony ma prawo do świadczeń pielęgniarki Podstawowej Opieki Zdrowotnej, jeśli złożył on deklarację wybory pielęgniarki POZ. Rejestracja pacjentów do pielęgniarki może się odbywać osobiście lub telefonicznie. Jednak w przypadku schorzeń ostrych i nagłych porada powinna nastąpić jeszcze w dniu zgłoszenia, a w schorzeniach przewlekłych pielęgniarka uzgadnia termin wizyty z ubezpieczonym pacjentem. Na początku marca do konsultacji skierowano projekt rozporządzenia ministra zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej. Chodzi o dodatkowe świadczenia profilaktyczne dla dzieci. 9 sierpnia podczas konferencji prasowej AOTMiT i Narodowego Funduszu Zdrowia, zapowiedziano uruchomienie dodatkowych 350 milionów złotych na sfinansowanie podwyżek minimalnych wynagrodzeń w szpitalach. Lekarze rodzinni podkreślają, że stanowisko AOTMiT tym bardziej wydaje się niezrozumiałe, ponieważ od wielu lat wspomina się o przeniesieniu opieki do POZ jako podstawy funkcjonowania całego systemu. W ostatnim czasie środowisko POZ informuje, że przychodnie i gabinety zmagają się ze znacznym wzrostem zgłaszalności. Sytuacji na pewno nie poprawią nowe obowiązki narzucone przez resort. Sumienne przestrzeganie narzuconych regulacji administracyjnych skutkować będzie zmniejszeniem jednakowego dostępu do opieki lekarskiej pacjentów z innymi schorzeniami i kontynuacji terapii chorób przewlekłych oraz załamaniem się systemu podstawowej opieki zdrowotnej. Na początku lat 90. zastanawiano się, w jakim kierunku powinna iść podstawowa opieka zdrowotna. Dzięki pieniądzom stowarzyszeniowym pochodzącym z Unii Europejskiej polscy lekarze mogli wyjeżdżać na Zachód, najczęściej do Holandii, Wielkiej Brytanii i Hiszpanii. Podpatrywali, jak wygląda praktyka lekarza rodzinnego. Dopiero we wrześniu 1995 r. powstała pierwsza w Polsce praktyka lekarza rodzinnego - w Bielawie na Górnym Śląsku. Specjalizacja z medycyny rodzinnej miała charakter holistyczny, dotyczyła pewnych zakresów wiedzy z pediatrii, interny, ginekologii, chirurgii, okulistyki, a także schorzeń narządów ruchu. Chodziło o to, żeby lekarz rodzinny mógł zająć pacjentem w każdym wieku. Wprowadzając lekarzy rodzinnych do systemu dano im bardzo szeroki obszar odpowiedzialności, wyposażając w niezbędne narzędzia. Nie było jednolitego, obowiązującego modelu, z tego chociażby powodu, że podstawowa opieka zdrowotna pozostawała w gestii lokalnych samorządów. Lekarzy obciążało mniej biurokracji, a system był bardziej stabilny i przewidywalny. Od lipca część badań, na które kierowali do tej pory lekarze specjaliści, można wykonać w poradniach podstawowej opieki zdrowotnej. To jednak dopiero początek reformy podstawowej opieki zdrowotnej, której kluczowe założenia zostaną wdrożone jesienią. W tym okresie pula dostępnych w POZ badań znowu się poszerzy. Pakiet badań diagnostycznych ponownie miałby zostać poszerzony. Chodzi o badania z obszaru kardiologii, jak echo serca, EKG wysiłkowe, Holter EKG, oznaczanie albuminurii w moczu, USG Doppler tętnic szyjnych i naczyń kończyn dolnych, a także z kręgu endokrynologii, jak przeciwciała przeciwtarczycowe i biopsja aspiracyjna cienkoigłowa. Jest również pomusł, aby w poszerzonym pakiecie znalazło się także badanie spirometryczne, które wraz z próbą rozkurczową umożliwi lekarzowi POZ zdiagnozować przewlekłą obturacyjną chorobę płuc. Lekarze pracujący w przychodniach mieliby konsultować swoich pacjentów ze specjalistami: kardiologiem, diabetologiem, pulmonologiem, alergologiem i endokrynologiem. Takie konsultacje miałyby polegać na omawianiu wyników pacjenta i ustaleniu dalszego postępowania z pacjentem. Wdrożona ma zostać również opieka koordynowana nad pacjentami z najpowszechniejszymi chorobami cywilizacyjnymi, jak cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, astma czy POChP. Celem reformy jest usprawnienie diagnostyki, profilaktyki i leczenia chorób przewlekłych, zwiększając przy tym rolę lekarza rodzinnego. Początkowo pacjenci mogą wykonać dodatkowe badania diagnostyczne, na które kierowali ich do tej pory lekarze innych specjalizacji. Dodatkowo resort zdrowia rozszerzył populację pacjentów kwalifikujących się do programu profilaktyki chorób układu krążenia. Aktualnie obejmuje on osoby od 35. do 65. roku życia, u których nie rozpoznano dotąd choroby układu krążenia i które przez ostatnie 5 lat nie korzystały z programu. Oczekuje się, że dzięki wprowadzanym zmianom lekarze podstawowej opieki zdrowotnej uzyskają możliwość podjęcia leczenia bez konieczności konsultacji specjalistycznych, wykonywania badań inwazyjnych, jak również zyskają możliwość wcześniejszego podjęcia decyzji kierunkowej o skierowaniu do leczenia specjalistycznego. Na ten moment wielu lekarzy będzie potrzebować doszkolenia się, na przykład w zakresie prowadzenia trudniejszych przypadków pacjentów kardiologicznych, przypadków skomplikowanych czy z POChP i jeśli mają dużo pacjentów, to mogą nie wyrobić się czasowo z prowadzeniem pacjenta w opiece koordynowanej w tej strukturze, dosyć starej, w której są. Koordynacja, szeroko pojęta, wejdzie naturalnie w każdym miejscu w naszym kraju, ale to będzie proces trwający latami i na tym etapie nie każdy pacjent będzie mógł z tego przywileju skorzystać. Środki z obecnego budżetu powierzonego przeznaczone są na badania laboratoryjne, a nie na rozwój placówki czy nowe kadry. Jeżeli mówi się o kolejnym rozszerzeniu badań i opiece nad pacjentem we współpracy ze specjalistami, to pojawiają się problemy. W małych ośrodkach, gdzie już jest kłopot z brakiem kadr, dotrudnienie lekarza jest praktycznie niemożliwe, ale ten problem dotyczy nie tylko małych ośrodków, choć te z pewnością będą miały największe trudności z zatrudnieniem dodatkowych pracowników. Warto wspomnieć, że na przykład koordynator jest osobną pozycją w naszym budżecie i dla populacji 2,4 tysięcy pacjentów zgodnie z wymienionym zarządzeniem sprawuje opieką nad osobami powyżej 24 roku życia. To jest zwykle ok 1700-1750 osób. Jak wyliczają lekarze oprócz specjalistów, z którymi będą współpracować, w zespole POZ potrzebują też fizjoterapeutów, psychologów czy specjalistów zdrowia publicznego. Utworzenie takiego zespołu może być nierealne.