W związku z wątpliwościami dotyczącymi interpretacji zapisów ustawy 6% prezes Naczelnej Rady Lekarskiej Andrzej Matyja zwrócił się z pismem do Ministra Zdrowia o pilne wyjaśnienie zaistniałej sytuacji.

Prezes NRL Andrzej Matyja poinformował ministra, że do samorządu lekarskiego wpływają liczne pytania dotyczące realizacji i interpretacji przepisów ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1532), a także informacjach o nierespektowaniu przez dyrektorów szpitali uprawnień z tych przepisów wynikających.

Spośród bardzo licznych zapytań, które trafiają do samorządu lekarskiego w sprawie stosowania nowej ustawy Prezes NRL przedstawił kilka najistotniejszych, które wymagają pilnego wyjaśnienia przez Ministerstwo Zdrowia:

1. Wątpliwości budzi treść komunikatu Ministerstwa Zdrowia opublikowanego w dniu 28 sierpnia 2018 r. Według informacji zawartych w odpowiedzi na pytanie nr 1, lekarz posiadający specjalizację ma zobowiązać się do niewykonywania u innego świadczeniodawcy świadczeń opieki zdrowotnej wykonywanych w warunkach całodobowych lub całodziennych. Dalej komunikat wskazuje, że lekarz zatrudniony u świadczeniodawcy, wobec którego zobowiązał się zgodnie z ww. art. 4 ust. 3 pkt 2 ustawy, a który to świadczeniodawca ma umowę na świadczenia z zakresu leczenia szpitalnego lub umowę na inne świadczenia udzielane w warunkach całodobowych lub całodziennych, może wykonywać świadczenia z zakresów: ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (dalej ,,AOS"), podstawowej opieki zdrowotnej (dalej ,,POZ"), rehabilitacji leczniczej i programów zdrowotnych, udzielanych w warunkach ambulatoryjnych - u innego świadczeniodawcy, który ma umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia (dalej ,,NFZ") - bez ograniczeń. Wyjaśnienie Ministerstwa dotyczące pytania nr 1 znajduje oparcie w treści ustawy, lecz – zdaniem NRL – niespójne z odpowiedzią na pytanie nr 1 są odpowiedzi na pytania nr 3 i 4 odnoszące się do konkretnych świadczeń zdrowotnych realizowanych w ramach zakresu AOS u innego świadczeniodawcy, gdzie dopuszczalność ich realizacji przez lekarza posiadającego specjalizację warunkowana jest – jak się zdaje – tym, że podmiot ten nie może mieć zawartej umowy z NFZ na udzielanie świadczeń choćby z jednego z zakresów, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 3, 4, 6-12, 15 i 16 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. To stanowisko zawarte w komunikacie Ministerstwa Zdrowia niezasadnie rozszerza zakres zobowiązania lekarza na świadczenia ambulatoryjne, podczas gdy zakazem konkurencji powinny być objęte tylko świadczenia opieki zdrowotnej realizowane w warunkach całodobowych lub całodziennych w innej placówce ochrony zdrowia mającej kontrakt z NFZ.

2. Wątpliwości, w świetle zapisu uniemożliwiającego udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w przypadku, gdy podmiot wykonujący działalność leczniczą ma kontrakt z NFZ w zakresie zaopatrzenie w wyroby medyczne (art. 15 ust. 2 pkt 9 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych), budzi możliwość wystawiania przez lekarza posiadającego specjalizację, udzielającego w takim podmiocie świadczeń w ramach zakresu AOS, zleceń na zaopatrzenie w wyroby medyczne.

3. Wyjaśnienia wymaga również kwestia, czy lekarz posiadający dwie różne specjalizacje zatrudniony na etacie w oddziale szpitalnym i udzielający tam świadczeń opieki zdrowotnej w warunkach całodziennych i całodobowych w ramach jednej z posiadanych specjalizacji może, bez naruszenia przyjętego na siebie zobowiązania z art. 4 ustawy, udzielać w warunkach całodobowych i całodziennych świadczeń opieki zdrowotnej w innym szpitalu mającym kontrakt z NFZ, na oddziale odpowiadającym drugiej z posiadanych specjalizacji?

4. Czy lekarz posiadający specjalizację, który w okresie od 1 lipca 2018 r. do pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu złożenia zobowiązania, o którym mowa w art. 4 ust 3 pkt 2 ustawy, wykonywał świadczenia konkurencyjne w rozumieniu art. 4 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. może złożyć do dnia 7 września 2018 r. oświadczenie i czy będzie uprawniony do podwyżki wynagrodzenia od 1 lipca 2018 r.? W naszej ocenie z racji tego, że przepis alt. 9 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. wskazuje, że oświadczenie o przyjęciu na siebie ograniczeń w wykonywaniu zawodu u innych świadczeniodawców jest skuteczne dopiero od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu złożenia zobowiązania lekarze ci mają pełne prawo korzystać z wyższego wynagrodzenia już od daty 1 lipca 2018 r. nawet jeśli między dniem 1 lipca 2018 r. a końcem miesiąca, w którym składają oświadczenie, wykonywali świadczenia całodzienne lub całodobowe u innego świadczeniodawcy objęte ograniczeniem.

5. Wątpliwości lekarzy budzą przekazywane im przez dyrektorów szpitali informacje, o konieczności składania oświadczeń według wzorów przygotowanych przez pracodawcę pod rygorem bezskuteczności oświadczeń złożonych na innych formularzach. Celowe byłoby jednoznaczne stanowisko Ministerstwa Zdrowia skierowane do szpitali, że lekarze mają prawo składać przewidziane przez ustawę oświadczenia na dowolnych drukach.


Źródło: NIL