Z pomocą analizy pojedynczego, krótkiego genu eksperci PG i GUMed dokładnie określili szczep gronkowca pobranego od pacjenta. Ich zdaniem w podobny sposób można określać inne szczepy gronkowców i dzięki temu wybierać najlepszą terapię.
Politechnika Gdańska na stronie internetowej donosi, że jej naukowcy razem ze specjalistami z Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego znaleźli metodę, która umożliwia dokładne określenie gatunku i szczepu bakterii należących do rodzaju gronkowców.
Z taką wiedzą można określać, jakie leczenie najlepiej zastosować. Niektóre szczepy są bowiem oporne na wiele antybiotyków.
Swoją metodą badacze określili już szczep pobrany od zakażonej pacjentki i jak się okazało, jest on blisko spokrewniony z liczącym 25-35 mln lat szczepem wyhodowanym jakiś czas temu z inkluzji w bursztynie na Dominikanie.
Analizę genów w określaniu bakterii stosuje się już od dłuższego czasu, ale to pierwszy raz, gdy posłużono się genem o nazwie nucH.
Wystarczyło określenie wyjątkowo krótkiego odcinka DNA liczącego zaledwie 81 par zasad.
„Na podstawie naszych wyników możemy założyć, że prawdopodobnie inne gatunki rodzaju Staphylococcus pochodzące z różnych próbek klinicznych można zidentyfikować za pomocą opracowanej przez nas metody sekwencjonowania fragmentu genu nucH” - powiedział prof. Roman Kotłowski z Politechniki Gdańskiej.
Więcej informacji na stronie: pg.edu.pl
Komentarze
[ z 4]
Ta opcja diagnostyki wydaje się być bardzo ciekawym rozwiązaniem. W czasach, w których antybiotykooporność staje się coraz powszechniejszym problemem odpowiedni dobór idealnego antybiotyku wydaje się być koniecznością. Innym oczywiście równie ważnym aspektem jest to, że odpowiednio dobry chemioterapeutyk sprawia, że szanse na skuteczną terapię w dużym stopniu się zwiększają. Dodatkowo ilość przyjmowanego antybiotyku będzie mniejsza, co z pewnością jest korzystne dla mikroflory jelitowej, która podczas antybiotykoterapii zostaje w znacznym stopniu uszkodzona.
Dobrze, że takie odkrycia wciąż mają miejsca w naszym kraju. Dzięki temu z pewnością wprowadzenie do codziennej kliniki tego rodzaju badań będzie dużo dostępniejsze oraz tańsze. Z pewnością wiele ośrodków chętnie będzie korzystać z takiego testu ponieważ pozwoli to na dużo szybsze wyleczenie chorego. Po pierwszej i najważniejsze jest właśnie to, że pacjent wyzdrowieje, a po drugie koszty związane z leczeniem znacznie spadną. Do zakażeń gronkowcami wciąż dochodzi i niestety wciąż ciężko jest się przed nimi uchronić, dlatego posiadanie testu, który pozwoli szybko dobrać skuteczny antybiotyk wciąż jest niezbędny.
To dobre wiadomości. Każda informacja o rozwijaniu diagnostyki dowolnej choroby cieszy. Nie inaczej jest z gronkowcem. Niektóre bakterie z rodzaju Staphylococcus stanowią fizjologiczną florę bakteryjną ludzi. Kiedy jednak dochodzi do zakażenia gronkowcem jego przebieg bywa ciężki, a leczenie ze względu na oporność bakterii na antybiotyki jest mocno utrudnione. Gronkowiec to rodzaj bakterii z grupy gram - dodatnich ziarenkowców, które tworzą skupiska przypominające grona. Prawie wszystkie gatunki Staphylococcus są względnymi beztlenowcami i rosną w warunkach zarówno tlenowych, jak i beztlenowych. Z 40 - tu poznanych gatunków gronkowca 12 bytuje w organizmie człowieka. Nie wszystkie z nich są jednak chorobotwórcze. Co więcej niektóre stanowią nawet element flory bakteryjnej skóry oraz układu oddechowego i pokarmowego. Obecność w organizmie patogennych szczepów gronkowca może być utajniona latami. Wtedy gronkowiec nie daje żadnych objawów. Ich uaktywnienie prowadzi do rozwoju wielu poważnych chorób. O rodzaju schorzenia decyduje konkretny rodzaj gronkowca, który uległ aktywacji. Do transmisji bakterii dochodzi bardzo łatwo dlatego zakażenia gronkowcem są tak częste w społeczeństwie. Zarazić bakterią można się poprzez bezpośredni kontakt z osobą zarażoną, drogą kropelkową lub dotykając przedmiotów na których bytuje gronkowiec. Przebywanie w miejscach publicznych sprzyja zatem przenoszeniu się gronkowca z człowieka na człowieka. Miejsca szczególnie ułatwiające transmisję patogenów to baseny, siłownie, placówki edukacyjne, ale także przychodnie. Zakażenia gronkowcowe są również bardzo popularne w warunkach szpitalnych, co pokazuje jak groźna jest to bakteria. Potrafi przetrwać mimo przestrzegania reżimu sanitarnego, co ma miejsce w szpitalach i ośrodkach zdrowia.
Bardzo cenne informacje. Postaram się rozwinąć trochę ten temat, niestety, świadomość społeczeństwa w tym temacie nie jest zbyt duża. Z jaką konkretnie chorobą będziemy mieli do czynienia zależy od tego z jaki szczep bakterii uległ patologicznemu namnożeniu oraz gdzie doszło do ich kolonizacji. Istotne są również inne czynniki, m.in. warunki środowiskowe oraz miejsce zakażenia. Gronkowiec może wywołać infekcję miejscową lub ogólnoustrojową. Dla przykładu u ludzi Staphylococcus lugdunensis, który w warunkach fizjologicznych stanowi element mikroflory skóry okolic pachwin i klatki piersiowej, w momencie sprzyjających warunków, kiedy dochodzi do zakażenia tym szczepem, odpowiada on m.in. za zapalenia wsierdzia, stawów, płuc, zakażenia po wszczepieniach narządów czy protez, a nawet zespół wstrząsu toksycznego. Podobnie jak najbardziej niebezpieczny dla ludzi szczep - Staphylococcus aureus. Powoduje on zarówno liczne zakażenia miejscowe, głównie w obrębie tkanek skórnych i podskónych oraz szereg infekcji inwazyjnych, w których śmiertelność dochodzi nawet do 50%. Niektóre gronkowce koagulazoujemne również stanowią skład fizjologicznej flory bakteryjnej ludzi, a w sprzyjających warunkach dochodzi do zakażeń wywołanych właśnie przez te konkretne szczepy bakteryjne. Mowa tutaj o Staphylococcus epidermidis, który najczęściej powoduje zakażenia protez oraz innych obcych elementów wprowadzonych do organizmu w ramach zabiegów chirurgicznych oraz o Staphylococcus saprophyticus, który jest częstą przyczyną zakażeń układu moczowego u młodych kobiet. Objawy zainfekowania gronkowcem zależą od umiejscowienia się bakterii. Infekcja gronkowcem na skórze objawia się głównie jej czerwonym zabarwieniem, ranami i bólem w miejscu zmiany. Objawy zakażeń układowych również będą specyficzne dla choroby rozwijającej się w poszczególnych częściach organizmu. Często mało specyficzne, ale wspólne objawy gronkowca to m.in. wysoka gorączka oraz złe samopoczucie pacjenta. Ze względu na to, że gronkowiec złocisty powoduje schorzenia dające mało charakterystyczne objawy wspólne najlepiej, aby właściwie leczyć infekcję wywołaną gronkowcem wykonać odpowiednie badania bakteriologiczne. Gronkowiec to bakteria więc, kiedy lekarz ma pewność, że mamy do czynienia z tego typu infekcją powinien zdecydować się na zastosowanie odpowiedniego antybiotyku. Wybranie właściwego farmaceutyku nie jest jednak takie proste. Nie każdy antybiotyk zadziała na dany szczep Staphylococcus, a poza tym bakterie te wykształciły mechanizmy oporności, dzięki czemu działanie wielu antybiotyków jest przez nie niwelowane. Podstawą dobrania odpowiedniego leczenia powinno być zatem wykonanie badania bakteriologicznego wraz z antybiogramem. Materiałem do badania może być krew, mocz lub fragment zarażonej skóry. W przypadku infekcji miejscowych w obrębie górnego odcinka układu oddechowego wykonuje się wymaz z nosa lub gardła. Niewłaściwe leczenie lub jego brak w przypadku zakażenia gronkowcem są bardzo niebezpieczne ze względu na możliwe powikłania. Dlatego nie można infekcji bakteryjnej tego typu leczyć na własną rękę. Zawsze niezbędna jest konsultacja lekarska. Najbardziej niebezpieczne jest przenoszenie się bakterii gronkowca z narządu pierwotnie objętego zakażeniem do krwioobiegu i dalszy postęp choroby, która może zakończyć się sepsą.Tak powszechne zapalenie zatok przynosowych wywołane gronkowcem złocistym może prowadzić do m.in. ropnych wewnątrzczaszkowych zapaleń żył i zapalenia opon mózgowo - rdzeniowych. Niewyleczone zakażenie gronkowcem złocistym często prowadzi również do zapalenia płuc, dróg moczowych, tchawicy, mięśnia sercowego czy też wsierdzia. Natomiast gronkowiec skórny tworząc biofilm na cewnikach i utrudniając tym samym leczenie zakażenia może doprowadzić do kłębuszkowego zapalenia nerek. Choroby, która prowadzi często do niewydolności nerek. Infekcja gronkowcem w ciąży stanowi zagrożenie dla matki i płodu. Gronkowiec jest w stanie przejść przez łożysko i zainfekować również nienarodzone dziecko. Pojawienie się bakterii w drogach rodnych ciężarnej może wykluczyć naturalny poród. Dlatego wszelkie objawy zakażenia gronkowcem okolic intymnych powinny być natychmiast zgłaszane lekarzowi. Chodzi głównie o upławy, świąd, nieprzyjemny zapach oraz uczucie suchości. Tego typu objawy wymagają natychmiastowego leczenia. Pierwszym wyborem są oczywiście leki dopochwowe. Przyszła mama powinna zwrócić również uwagę na inne objawy gronkowca. Należą do nich m.in. zmiany skórne, nawracające infekcje gardła i zatok, dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego (biegunka, ból brzucha, wymioty), bolesność przy oddawaniu moczu. Zwalczanie bakterii gronkowca w ciąży jest o tyle trudne, że niektóre antybiotyki nie mogą być stosowane w tym czasie ze względu na szkodliwy wpływ na dziecko bądź też brak badań w zakresie bezpieczeństwa stosowania ich w ciąży.