Niedostateczny poziom ruchu jest przyczyną 7,4 proc. wszystkich zgonów w Polsce. Ograniczona aktywność fizyczna generuje wysokie koszty. W Polsce to ponad 2 mld euro. Koszty bezpośrednie wynikające z leczenia chorób stanowią 40 proc. Koszty pośrednie, czyli ok. 60 proc., wynikają z ograniczonej wydajności pracy pracowników, zmniejszonej efektywności przedsiębiorstw, co przekłada się na ograniczone wpływy budżetowe i niższy wzrost gospodarczy – ocenia dr Daniel Puciato z Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu.
– Światowa Organizacja Zdrowia rekomenduje tygodniowo około 150 minut umiarkowanej aktywności fizycznej albo zamiennie 75 minut aktywności fizycznej o wysokiej intensywności. Każdy z tych wysiłków powinien trwać przynajmniej 10 minut – przypomina w rozmowie z agencją Newseria Biznes dr Daniel Puciato, wykładowca Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu.
Jak podaje WHO, czas trwania jednej sesji aktywności fizycznej powinien wynosić 10 minut, a co najmniej dwa razy w tygodniu należy wykonywać ćwiczenia, które wzmacniają główne grupy mięśniowe.
– Prawie połowa Polaków te rekomendacje WHO spełnia. Ale co istotne, druga połowa ich nie spełnia. Aż 67 proc. Polaków nie realizuje żadnej aktywności fizycznej podczas przemieszczania się, a 35 proc. w czasie wolnym i podczas pracy. Na tle Unii Europejskiej plasujemy się mniej więcej w środku stawki – wskazuje ekspert.
Szacuje się, że niedostateczny poziom ruchu jest przyczyną blisko 7,4 proc. wszystkich zgonów w Polsce. Z raportu „Koszty ekonomiczne braku aktywności fizycznej w Europie” zrealizowanego dla Międzynarodowego Stowarzyszenia Sportu i Kultury ISCA przez Centrum Badań Ekonomicznych i Biznesowych (Cebr) wynika, że gdyby co piąty nieaktywny Polak zaczął ćwiczyć, to udałoby się zapobiec blisko 6 tys. zgonów rocznie, co wiązałoby się również z uzyskaniem konkretnych korzyści ekonomicznych.
– Tylko w Polsce koszty ograniczonej aktywności wynoszą rocznie ok. 10 mld zł. W całej Unii Europejskiej – 80 mld euro – podkreśla dr Puciato.
Całoroczny koszt ekonomiczny braku ruchu wśród Polaków, czyli ok. 2,2 mld euro, stanowi równowartość ok. 8,5 proc. wydatków na ochronę zdrowia w naszym kraju. Sporą część tych kosztów stanowią wydatki wynikające z kosztów leczenia chorób, za które odpowiada właśnie niewystarczająca ilość ruchu.
– Druga kategoria kosztów to koszty pośrednie, które stanowią ok. 60 proc. Wynikają z ograniczonej wydajności pracy pracowników, którzy zbyt mało czasu poświęcają na aktywność fizyczną, zmniejszonej efektywności przedsiębiorstw, ograniczonych zasobów pracy w gospodarce narodowej. Przekłada się to również na mniejsze dochody budżetowe i niższy od potencjalnego wzrost gospodarczy – wskazuje wykładowca WSB we Wrocławiu.
Raport „Koszty ekonomiczne braku aktywności fizycznej w Europie” wskazuje, że rocznie 219 mln euro poświęcanych jest na leczenie czterech głównych chorób, za które w dużej mierze odpowiada brak ruchu. Znacznie więcej na schorzeniach związanych z mniejszą wydajnością traci budżet. Dlatego, jak podkreśla Puciato, konieczne są szeroko zakrojone działania, które zachęcą do większej aktywności: ograniczenia stosowania samochodów czy wind, aktywnego spędzanie wolnego czasu z rodziną.
Źródło: Newseria
Komentarze
[ z 9]
Spotkałam się ostatnio z bardzo fajnym projektem, skierowanym właśnie w stronę obywateli, którzy nie podejmują żadnej aktywności fizycznej. I wydaje mi się, że może warto było by coś takiego zastosować również u nas. Otóż zamiast recept na leki refundowane mające przeciwdziałać chorobą przewlekłym, może lepiej byłoby pacjentom zapisywać na receptę karnety na basen, siłownie czy inne obiekty sportowe. Może wydawać się to nieco śmieszne, aby państwo miało społeczeństwu "fundować" rozrywkę. Ale przecież nie można zapominać, że takie postępowanie by mogło się w całkiem niedługim czasie zwrócić. Chociażby z tego względu, że przecież jeśli leczenie chorób przewlekłych pochłania ogromne sumy pieniędzy. Podczas gdy można by całkiem z powodzeniem przeciwdziałać tym problemom pod warunkiem odpowiedniej prewencji niektórych chorób i problemów ze zdrowiem. A właśnie zachęcanie ludzi i motywowanie ich do podejmowania regularnych ćwiczeń fizycznych i utrzymywania aktywności na wysokim poziomie mogłoby tym wymaganiom sprostać i pomóc w zapewnieniu dobrego zdrowia a nawet uniknięciu pewnych chorób przez długi czas. Warto więc zastanowić się, czy aby takie rozwiązanie nie okazałoby się lepsze od obecnie stosowanej strategi pakowania w pacjentów leków garściami.
Jak widać, brak wysiłku fizycznego wpływa negatywnie nie tylko za zdrowie ale i na budżet. Rzadko patrzymy z perspektywy np. pracodawcy na różnice w wydajności między osobami zdrowymi, prowadzącym aktywny tryb życia, a ludźmi spędzającymi czas wyłącznie przed komputerem lub telewizorem które nie uprawiają żadnego sportu. Taki pracownik szybciej będzie się męczył i możemy się po nim spodziewać mniejszej wydajności. Nie powinno się ignorować danych dotyczących zgonów z powodu braku aktywności fizycznej. Jest to zastraszający wynik. W obliczu szerokiej oferty suplementów diety panuje przekonanie że wystarczy wziąć kilka tabletek aby organizm działał jak należy. Niestety nic nie zastąpi ruchu. W dzisiejszych czasach ludzie nie mają czasu ale praca nie jest na tyle ważna aby rezygnować dla niej ze zdrowia. Na początek kilka chwil ćwiczeń dziennie może wpłynąc na poprawę naszego samopoczucia i zwiększyć wydajność organizmu. Stopniowo możemy zwiększać stopień obciążenia organizmu. Warto zacząć powoli aby się nie zniechęcać. Korzyści z pewnością będą bardzo duże. Czasem wyrobimy sobie nawyk i włączymy aktywność fizyczną do naszej codzienności.
Aktywność fizyczna potrafi oddziaływać na cały nasz organizm, wpływając korzystnie na czynności wszystkich jego narządów. Wokół niej oraz oczywiście odpowiedniej diety, budować można całą strategię zdrowego stylu życia pod warunkiem, że trening jest prowadzony poniżej wartości krytycznej, jest odpowiednio dozowany, umiarkowany, a obciążenia wzrastają stopniowo i systematycznie. Pozytywne zmiany, jakie zachodzą w organizmie pod wpływem ćwiczeń są wszechstronne. Ćwiczenia zwiększają siłę i masę mięśni, co stymuluje wzmocnienie psychiczne, a ponadto wspomaga sprawność intelektualną. Ćwiczenia fizyczne z reguły eliminują nałogi. Sprawność jest coraz częściej elementem nowoczesnego, zdrowego stylu życia i jest coraz bardziej sprzeczna jest z uleganiem nałogom. Aktywność fizyczna skutecznie reguluje procesy metaboliczne, kontroluje tendencje do nadwagi i koryguje błędy żywieniowe. Podniesienie kondycji najważniejszego organu – serca nie może być osiągnięte żadnym innym sposobem. Jedyną metodą jest ruch i okresowe zmuszanie serca do intensywniejszej pracy. Wiele korzystnych zmian, jakie zachodzą w wyniku systematycznego treningu widoczna jest nawet gołym okiem. Są to zazwyczaj prosta, szczupła sylwetka mimo lepszego umięśnienia, energiczny sprężysty chód, brak objawów zmęczenia przy fizycznej i na ogół lepsze samopoczucie w dniach, w których inni czują się gorzej.
Osobiście polecam ćwiczenia tzw. wytrzymałościowe o średniej intensywności ok. 4-5 razy w tygodniu, po 20 – 60 min. A więc do wyboru mamy np. szybki marsz, bieg, jazda na rowerze, rowerek stacjonarny, pływanie czy aerobik. Oczywiście można stosować i inne, zależy jakie mamy możliwości i kondycję. Bardzo ważna jest intensywność. Nie wolno przesadzać, bo skutki mogą być odwrotne od zamierzonych. Osoby które nigdy wcześniej nie trenowały i dodatkowo mają siedzący tryb życia, powinny zacząć ostrożnie, od wolnego tempa i krótszego czasu. Najlepiej byłoby, aby tętno w czasie treningu mieściło się w granicach 100 – 130 uderzeń serca na minutę. Wartość ta zależy od kondycji, stanu zdrowia, oraz czasu od jakiego trenujemy. Na początku może się okazać, że mając tętno na poziomie np. 90, czujemy się bardzo mocno zmęczeni, brakuje nam powietrza. W takim wypadku należy zwolnić tempo, lub zrobić sobie przerwę. Najważniejszym czynnikiem poprawnego treningu jest systematyczność. Lepiej jest trenować krócej, ale za to częściej.
To straszne. Dlatego tak drastycznie rośnie liczba osób z nadwagą i otyłością. Skutkuje to zwiększonym odsetkiem zgonów z powodów sercowo-naczyniowych. Włączenie ćwiczeń fizycznych do programu odchudzającego zwiększa procentowy ubytek tkanki tłuszczowej, przy znacznie mniejszym ubytku tkanki mięśniowej, przyspiesza spoczynkową przemianę materii, co chroni przed wystąpieniem efektu jo-jo po zakończeniu odchudzania. Następuje poprawa ogólnej sprawności fizycznej i psychicznej, co jest motywacją do kontynuowania programu odchudzającego. Korzystniejsze są ćwiczenia długotrwałe, typu wytrzymałościowego, niż wysiłek krótki i intensywny. Długotrwały wysiłek fizyczny, w przeciwieństwie do krótkotrwałego, hamuje apetyt. Aktywność ruchowa obniża podwyższone stężenie glukozy, lipidów oraz insuliny we krwi. Sprzyja też obniżaniu podwyższonego ciśnienia tętniczego krwi.
Niestety sytuacja ta nie uległa dużej poprawie. Cały czas stwierdza się bardzo duży procent Polaków, którzy nie decydują się na jakąkolwiek aktywność fizyczną. To bardzo niepokojące dane ponieważ coraz częściej za pośrednictwem różnego rodzaju kampanii przekazywane są informacje naszym obywatelom, czy to w gazetach, radiu, telewizji lub Internecie. Wszelkimi możliwymi sposobami stara się trafić do ludzi i uświadomić im jak ważny w dzisiejszych czasach jest ruch. W czasach, w których coraz częściej czas wolny spędzamy w sposób bierny, przed telewizorem, komputerem. Duża część osób pracujących, również wykonuje pracę statyczną. W przeszłości ruch towarzyszył ludziom bardzo często, chociażby dlatego, że nie posiadali oni samochodów i w wiele miejsc trzeba było wybrać się na piechotę lub rowerem. To była pewna formy, aktywności fizycznej, która była wykonywana regularnie. Niestety w dzisiejszych czasach nasze społeczeństwo staje się coraz bardziej leniwe, zrzucając winę na brak czasu, co oczywiście w większości przypadków jest nieprawdą. Według bardzo interesujących wyliczeń okazało się, że jeżeli co drugi nieaktywny Polak zacząłby regularną aktywność fizyczną to o ponad 400 milionów złotych rocznie wzrosłyby oszczędności w służbie zdrowia. To ogromna suma, którą można by przekazać na cele, które są bardzo potrzebne w realizacji a brakuje na nie pieniędzy. Bardzo ważne, jest żeby obywatele byli świadomi tego, że dbając o siebie mogą zadbać również o innych ludziach.Warto również zaznaczyć, że dla samych ludzi aktywność fizyczna może być połączeniem przyjemnego z pożytecznym. Chociażby fakt dojeżdżania do pracy- jeżeli dana osoba zdecyduje się na wybór roweru lub też wybrania się do pracy na piechotę, to po pierwsze bardzo korzystnie wpłynie to na jej zdrowie, a po drugie zaoszczędzi pieniądze, które musiałaby być wydane na paliwo lub bilet do komunikacji miejskiej. Istotną rzeczą jest to, że jeżeli ktoś zdecyduje się już na aktywność fizyczną, to żeby nie zaczynał od bardzo dużych wysiłkach, stopniowo zwiększając swoje cele. To bardzo ważne ponieważ spora część ludzi, nagle decyduje coś zmienić w swoim życiu, najlepiej w jak najkrótszym czasie. Takie zachowania są z reguły bardzo niebezpieczne bo nieprzystosowany organizm do wysiłku może w bardzo łatwy sposób ulec kontuzji, która może wykluczyć z ćwiczeń, nawet na kilka kolejnych miesięcy. Osoby z nadwagą lub otyłe, muszą wiedzieć, że popularne w dzisiejszych czasach bieganie, póki co nie jest dla nich dedykowane. Warto jest w inny sposób zrzucić kilogramy, tak aby nasze ciało było po prostu lżejsze. Dzięki temu w mniejszym stopniu będą obciążane stawy kolanowe, łokciowe oraz kręgosłup, co zmniejszy ryzyko kontuzji. Zgadzam się z użytkownikiem krawczak i jak najbardziej jestem zwolennikiem tego, aby wszelkiego rodzaju aktywności fizyczne podejmować całą rodziną. Jest to świetna forma spędzania wolnego czasu, podczas którego rodzina dodatkowo może lepiej się poznać tworząc nowe więzi. W takich wypadkach dziecko rozumie, że aktywność fizyczna jest bardzo ważnym aspektem życia, który trzeba wykonywać regularnie. Pozostając jeszcze przy temacie rodziców i dzieci, sporym problemem staje się to, że coraz więcej dzieci przestaje ćwiczyć na zajęciach wychowania fizycznego. Co gorsza zwolnienia na te zajęcia wypisują im rodzice, zwykle bez powodu. Oczywiście nie można tutaj mówić o sytuacjach, w których dziecko faktycznie źle się czuje, bo jest po lub w trakcie leczenia jakiejś choroby. Tak niestety jednak nie jest i rodzice w bardzo dużej ilości wypisują zwolnienia swoim dzieciom. W moim odczuciu to stwarzanie pewnego ryzyka, które podczas braku regularnej aktywności może dotykać dzieci. Coraz częściej diagnozowana cukrzyca i różne inne choroby cywilizacyjne, występujące u coraz młodszych osób mogą sugerować, że jak najszybciej konieczne jest wprowadzania zmian. Oczywiście bardzo ważna jest też w tym wszystkim nauczyciela wychowania fizycznego, który poprzez swoje podejście powinien zachęcić niećwiczące osoby do zmiany zdania. Światowa Organizacja Zdrowia podkreśla, że niska aktywność fizyczna to czwarty czynnik, który przyczynia się do przedwczesnych zgonów oraz śmiertelność na świecie. Osoby zdrowe, dorosłe powinny wykonywać każdego tygodnia aktywność fizyczną albo umiarkowaną, trwającą co najmniej 150 minut albo intensywną, trwającą co najmniej 75 minut. Należy pamiętać, że minimalnie krótki cykl ćwiczeń powinien wynosić co najmniej 10 minut. Miejmy nadzieje, że na przestrzeni kilku miesięcy czy lat sytuacja w Polsce odnośnie aktywności fizycznej ulegnie znacznej poprawie. Każdy z nas powinien dbać o swoje zdrowie i być przykładem dla najbliższych.
Moim zdaniem to bardzo duży problem, że tak duża część obywateli naszego kraju nie wykonuje aktywności fizycznej w odpowiednim stopniu, który jest zalecany przez ekspertów. Trzeba zaznaczyć, że sport wpływa pozytywnie nie tylko na zdrowie fizyczne, ale korzystnie wpływa również na zdrowie psychiczne, o czym mówi się coraz częściej. Wydaje mi się to bardzo istotne ponieważ sytuacja na świecie, a także w Polsce jest coraz poważniejsza, gdyż liczba osób z zaburzeniami psychicznymi w postaci różnych chorób cały czas wzrasta. Jak się okazuje osoby z genetyczną predyspozycją do depresji, mogą zmniejszyć ryzyko jej rozwoju poprzez kilka godzin aktywności fizycznej wykonywanej w ciągu tygodnia. Średnio około 35 minut w miarę intensywnego ruchu każdego dnia może zredukować ryzyko chorób psychicznych. Jak na razie mechanizm wpływu aktywności fizycznej, na stan zdrowia psychicznego nie został do końca poznany. Jak wynika z niektórych badań może to być związane z działaniem endorfin i monoamin, a także obniżeniu poziomu hormonu stresu, w tym także kortyzolu. Jak się również okazuje wpływ aktywności mięśni szkieletowych może umożliwiać w pewnym sensie wpływać na detoksykację organizmu, która działa ochronnie w stosunku do mózgu jeżeli chodzi o choroby psychiczne. Coraz częstym problemem jest również to, że trudno jest zachęcić młode osoby do uprawiania sportu. Według Światowej Organizacji Zdrowia czterech na pięciu nastolatków na świecie nie jest aktywnych fizycznie w odpowiednim stopniu. Jeżeli chodzi o nasz kraj to dane te również nie są zbyt optymistyczne bowiem blisko 80 procent młodych osób nie uprawia sportu w takim stopniu , który jest niezbędny do właściwego rozwoju. WHO zaleca aby każdego dnia młodzi ludzie uprawiali około godziny aktywności fizycznej przy umiarkowanej do energicznej intensywności. Może ona przybierać formę spaceru, jazdy na rowerze, tańca, a nawet zabawie. Oczywiście zalicza się tu także uprawianie różnych dyscyplin sportowych, do których dostęp w dzisiejszych czasach jest dużo większy niż w przeszłości. Mogłoby się wydawać, że wspomniane formy aktywności fizycznej nie są zbyt wymagające, jak chociażby w przypadku spaceru. Przecież może być on wykonany na przykład w drodze do lub ze szkoły. Chciałabym się na chwilę zatrzymać przy tematyce szkoły ponieważ to z nią w pewnym sensie jest związana najmłodsza część naszego społeczeństwa. Na przerwach dzieci coraz rzadziej bawią się na korytarzach, co kiedyś było jedną z większych atrakcji. Dzieci biegały po całej szkole, spędzały przerwy bawiąc się na korytarzach. To była odskocznia od 45 minut siedzenia w ławce. Dzisiaj ma to miejsce coraz rzadziej ponieważ dzieci jako formę spędzania wolnego czasu wybierają korzystanie z tableta czy smartfona. Często występującym problemem w ostatnim czasie jest również frekwencja jeżeli chodzi o uczniów, którzy ćwiczą na zajęciach wychowania fizycznego. Niestety coraz mniej dzieci oraz młodzieży bierze w nich czynny udział, tłumacząc to na wiele sposobów, które w większości przypadków są po prostu nieprawdziwe. To z pewnością przekłada się na to, że osobom tym w większym stopniu grozi rozwój nadwagi oraz otyłości, które z uwagi na to, że zwiększają ryzyko rozwoju niektórych chorób, są niekorzystnymi schorzeniami. Nie tylko wśród najmłodszych sport jest bardzo ważny. Dotyczy to także seniorów. Niedawno przeprowadzone badanie wykazało, że wśród osób po 60 roku życia, aktywność fizyczna przyczyniła się do zmniejszenia ryzyka chorób serca o 11 procent. Osoby w tym wieku, które jej nie podejmowały miały o 27 procent większe ryzyko rozwoju chorób serca. Stymulacja układu sercowo-naczyniowego, a także oddechowego zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia zawału, czy udaru, a także chorób nowotworowych. Jest to więc kolejny dowód na to, że rozpoczęcie wykonywania aktywności fizycznej nigdy nie jest za późno, a wiążą się z tym liczne korzyści zdrowotne. Taniec tak jak wspomniałem wcześniej jest również formą aktywności fizycznej. W wielu miastach w naszym kraju powstają instytucje, które zajmują się organizacją spotkań, na których seniorzy mogą w ciekawy sposób spędzić czas, również tańcząc. Przeprowadzone badania wykazały, że tango może korzystnie wpływać na osoby z chorobą Parkinsona. Podczas zajęć pacjenci są skoncentrowani na tym aby wykonywać konkretne kroki. Ten taniec pozytywnie oddziaływał na równowagę, a także mobilność funkcjonalną. Odkryto także niewielkie korzyści jeżeli chodzi o funkcje poznawcze, a także redukcję zmęczenia. Często bardzo trudno jest zachęcić starsze osoby do podjęcia aktywności fizycznej z uwagi na liczne dolegliwości związane z układem ruchu. Jak się okazuje w wielu przypadkach mogą być one spowodowane właśnie tym, że żadna forma aktywności nie jest podejmowana. Oczywiście wszystko musi odbywać się etapami, tak aby organizm mógł przyzwyczaić się do obciążenia stawów, mięśni czy kości podczas wykonywania sportu. Bardzo często bowiem, przez znaczną część czasu prowadzili oni mało aktywny tryb życia. Warto aby podjęcie aktywności fizycznej było skonsultowane z lekarzem, a także fizjoterapeutą czy też trenerem personalnym, w celu ustalenia, które ćwiczenia mogą być wykonywane, a których lepiej unikać. Na basenach da się zauważyć coraz większe zainteresowanie aqua aerobikiem. Moim zdaniem takie ćwiczenia są wskazane ponieważ bardzo często w przypadku starszych osób praca w grupach w pozytywny sposób wpływa na ich samopoczucie. Wiele seniorów mieszka samodzielnie, co niestety zwiększa ryzyko rozwoju depresji. Kontakt z innymi osobami jest jak najbardziej wskazany. Na zajęciach aqua aerobiku jest to jak najbardziej możliwe do zrealizowania. Z drugiej strony takie ćwiczenia nie wiążą się z nadmiernym obciążeniem stawów, co szczególnie w przypadku osób, które po długiej przerwie od sportu ponownie zaczynają ćwiczyć jest jak najbardziej wskazane, albo takich, którzy mają schorzenia układu ruchu, które uniemożliwiają im na wykonywanie bardziej wymagających ćwiczeń. Miejmy nadzieję, że coraz więcej osób będzie podejmowało się aktywności fizycznej, która jak donoszą coraz to liczniejsze badania, jest jedną z podstawowych aspektów jeżeli chodzi o profilaktykę licznych chorób.
Aktualnie da się zauważyć coraz większe zainteresowanie sportem w naszym kraju jednak wciąż wiele osób nie chce go uprawiać regularnie. Wprowadzenie nowych nawyków zwykle najlepsze jest w okresie dnia, w którym rutynowo wykonujemy jakieś czynności. Najczęściej jest to poranek. Dzięki porannym obowiązkom wyznaczany jest rytm dnia oraz kolejność działań. Nie ulega wątpliwościom, że większość osób woli mieć towarzysza do ćwiczeń. Dzięki temu mobilizacja oraz chęć podejmowania nowych wyzwań jest znacznie większa, a w przypadku aktywności fizycznej, w szczególności na początku przygody ze sportem jest bardzo istotne. Wiele osób w momencie gdy pogoda sprzyja decyduje się na podejmowanie aktywności fizycznej. Warto zaznaczyć, że w naszym kraju powstaje coraz więcej obiektów na świeżym powietrzu, w którym można wykonywać bardzo zróżnicowane ćwiczenia. Dobrym pomysłem władz miast czy gmin jest tworzenie coraz większej ilości dróg rowerowych, co z pewnością zachęci wiele osób do tego aby korzystać z roweru jako rekreacji czy jako formy przemieszczania się chociażby do pracy. Jak się okazuje nawet tak proste czynności jak praca w ogródku może korzystnie wpłynąć na zdrowie. Jest to ciekawa forma aktywności, zwłaszcza w przypadku kobiet po 70 roku życia. Pozostając jeszcze w tematyce seniorów warto jest wspomnieć o tym, że wiele z nich przyjmuje znaczne ilości leków na różne dolegliwości czy też schorzenia. Odpowiednio wykonywana aktywność fizyczna może przyczynić się do tego, że senior będzie przyjmował ich mniej. Jest to oczywiście bardzo istotne założenie bowiem doskonale wiemy, że stosowanie leków zwykle wiąże się z również z niekorzystnym oddziaływaniem na organizm. Wielu seniorów ma problemy z poruszaniem się. Jak się okazuje wiele z nich jest spowodowanych właśnie tym, że nie wykonują oni odpowiedniej ilości ruchu, lub zdecydowanie za mało przeznaczali czasu na aktywność fizyczną w przeszłości. Regularny ruch pozwala na wyhamowanie procesów degeneracyjnych związanych z motorycznością. W lepszej kondycji będzie tkanka mięśniowa. Obserwuje się także lepszą wydolność tlenową oraz dużo sprawniejsze oczyszczenie organizmu z toksyn, których gromadzenie może mieć działanie szkodliwe. Wiele starszych osób ze względu na swoje zdrowie nie jest samodzielnych i może potrzebować pomocy. Warto wspomnieć, że regularny ruch może przyczynić się do tego, że ta niezależność pozostanie zachowana. Z punktu widzenia pacjenta jest to bardzo ważne ponieważ często martwi się on, że jest on problemem dla innych osób. To oraz fakt, że nie może on sobie sam poradzić nawet z prostymi czynnościami z pewnością niekorzystnie wpływa na samopoczucie tej osoby, co może przyczynić się nawet do rozwoju depresji. Pozostając jeszcze w sferze mózgu to warto jest wspomnieć, że aktywność fizyczna pozwala na powstawanie nowych komórek mózgowych. W szczególności jest to obserwowane w rejonie hipokampa, który jest odpowiedzialny za pamięć, a także, zdolność zapamiętywania. Dzięki temu może dojść do zahamowania neurodegeneracji, która dotyka sporą część seniorów w znacznym stopniu utrudniają im codzienne funkcjonowanie. Warto wspomnieć, że w dzisiejszych czasach powstaje coraz więcej zorganizowanych grup, w których można uprawiać sport. Dotyczy to także starszych osób co jest pozytywną wiadomością. Dzięki temu mogą oni mieć kontakt z innymi osobami, co z pewnością pozytywnie wpłynie na ich zdrowie fizyczne, a także psychiczne. Należy podkreślić, że liczne obiekty sportowe mają coraz szerszą ofertę skierowaną do starszych osób. Jeżeli chodzi o amatorski sport to z pewnością dużo bardziej wartościowe jest umiarkowany niż intensywny wysiłek. Jak się okazuje dużo bardziej korzystne jest rozłożenie aktywności na kilka dni, niż uprawianie jej w sposób intensywny przez 2-3 dni w ciągu tygodnia. Należy zwrócić uwagę na to, że po przerwie trwającej tylko dwa tygodnie nasz organizm może być w mniejszym stopniu przygotowany na wysiłek. Taka sytuacja może sprzyjać powstawaniu kontuzji, co z pewnością jest zjawiskiem, którego każdy z nas chce uniknąć. Jeżeli chcemy jej zapobiec bardzo istotna jest rozgrzewka przed samym treningiem. Wspomina się o tym także aby odpowiednio rozciągnąć i schłodzić mięśnie po wysiłku. Wiele osób po 40 roku życia decyduje się na to, że chce zmienić swój aktualny tryb życia na dużo bardziej zdrowy, który może pozwolić im wrócić do dawnej formy, a także zapobiec rozwojowi licznym schorzeniom, z których wiele pojawia się wraz z upływem lat. Dobrze, aby osoby te przed rozpoczęciem wysiłku wykonały badanie elektrokardiograficzne. Dobrym pomysłem jest także test wysiłkowy. Warto jest także aby osoba taka udała się do lekarza. Dzięki odpowiednio przeprowadzonemu wywiadowi jest możliwość stwierdzenia, czy dana osoba może pozwolić sobie od razu na tą aktywność fizyczną, która go interesuje czy jednak warto jest zacząć od mniej intensywnych treningów. Osoby, które mogą być lub są obciążone kardiologiczne powinny w szczególności uważać na swoje treningi. Zalecenia kardiologiczne odnośnie wysiłku mówią o tym, że powinno się poświęcać mu około 150 minut tygodniowo. Wytyczne te cały czas się zmieniają i warto jest śledzić wszelkie zmiany ponieważ są one oparte zwykle o bardzo liczne badania oraz układane przez specjalistów z wielu dziedzin nauki. Jeżeli chodzi o schorzenia kardiologiczne to warto jest również wspomnieć o nadciśnieniu tętniczym. W naszym kraju jest ono stwierdzane u około jednej trzeciej dorosłych obywateli naszego kraju. Jeżeli farmakoterapia jest właściwie przeprowadzana, a wartości ciśnienia nie przekraczają 150-160/90 mmHg to wykonywanie ćwiczeń jest dodatkowym elementem terapii. Warto zaznaczyć, że jeżeli podczas treningu nie dojdzie do zbyt dużego obciążenia to nie dojdzie do zbyt dużego zmęczenia. Należy pamiętać o tym aby aktywność sprawiała nam przyjemność co z pewnością sprawi, że będzie ona wykonywana systematycznie. Dobrze aby poszczególne ćwiczenia były dostosowane zarówno do wieku, a także możliwości danej osoby, tak aby ruch przynosił korzyści, a nie przyczyniał się do kontuzji czy urazów. Wiele osób ma problem aby odpowiednio zmobilizować się do wykonywania ćwiczeń. Oczywiście najlepszym rozwiązaniem jest jeżeli ktoś uprawia sport od wczesnych lat. Dzięki temu w życiu takiej osoby pojawia się pewien schemat, który musi wykonać i utrzymywanie regularności zwykle nie jest problematyczne. Warto jest zastanowić się nad tym co tak faktycznie daje nam aktywność fizyczna. Wiele osób dzięki niej czuje się dużo lepiej i pozwala to im sprawniej funkcjonować każdego dnia. Jeżeli uda się uzmysłowić sobie, że takie ćwiczenia zapewniają lepsze samopoczucie to należy to wziąć pod uwagę. Analizując temat aktywności fizycznej raczej nie ma ona żadnych minusów, dlatego powinno to być argumentem do tego, że powinna być wykonywana systematycznie. Bardzo popularna w ostatnich czasach stała się joga. W Internecie pojawia się coraz większa liczba poradników jak wykonywać poszczególne ćwiczenia. Inną dobrą wiadomością jest to, że w wielu miejscowościach otwierają się szkoły, w których pod okiem instruktora można uprawiać jogę co z pewnością jest dużo bezpieczniejsze, szczególnie podczas pierwszych zajęć. Warto zaznaczyć, że aby ją uprawiać nie jest potrzebny specjalistyczny sprzęt tylko odpowiednia ilość miejsca i oczywiście zaangażowanie. Wiele osób narzeka na różnego rodzaju dolegliwości ze strony kręgosłupa. Jak się okazuje regularne ćwiczenia pozwalają na to, aby je zmniejszyć albo w połączeniu z farmakoterapią lub bez niej. Sporo mówi się także o dobroczynnym wpływie jogi na zdrowie psychiczne. Jak się okazuje dzięki niej możliwe jest zredukowanie poziomu lęku, stresu, a także korzystnego wpływu na depresję. Wpływa również dzięki temu pośrednio na zdrowie psychiczne. Mniejszy poziom stresu to mniejsze ryzyko negatywnego oddziaływania między innymi na serce. Miejmy nadzieję, że wraz z upływem czasu coraz więcej osób w naszym kraju będzie regularnie uprawiać sport. Co jakiś czas pojawiają się informacje, że warto jest to robić aby zapobiec rozwojowi licznych chorób, które w obecnych czasach diagnozowane są w coraz większej ilości przypadków.
Mimo znaczącej poprawy w okresie ostatnich dwudziestu lat, kolejne badania ukazują niedostateczny poziom regularnej aktywności fizycznej co najmniej 50 procent dorosłych Polaków oraz bardzo dalekie miejsce Polski w sondażach porównujących poszczególne kraje Unii Europejskiej. Wyrównanie tego poziomu z przeciętnym w UE oznaczałoby zmniejszenie oczekiwanej liczby zgonów o 14,3 tysięcy, co odpowiada umieralności niższej o 3,5 procent. Jednocześnie wiązałoby się z tym zakładane wydłużenie trwania życia wyniosłoby 0,4 roku, tyle samo w przypadku obu płci. Brak lub niski poziom aktywności fizycznej to istotny czynnik zwiększający prawdopodobieństwo zachorowania na wiele poważnych schorzeń. Dzięki podejmowaniu aktywności fizycznej w codziennym życiu, obniżamy możliwość zachorowania na nowotwory, choroby sercowo-naczyniowe, otyłość, cukrzycę, choroby kości i stawów oraz depresję. Najlepsze efekty można osiągnąć w przypadku utrzymywania systematyczności. Warto również podkreślić, że osoby, które zdecydują się podjąć określoną aktywność fizyczną powinny zacząć od mniej wymagających ćwiczeń czy dystansów, aby z czasem zwiększać ich intensywność i długość. Sugerowany przez ekspertów czas trwania aktywności fizycznej w ciągu dnia powinien wynosić 30 minut w przypadku dużej intensywności lub 60 minut, kiedy aktywność fizyczna jest umiarkowana. Trening aerobowy ma korzystny wpływ na funkcjonowanie i zdrowie mózgu u starszych osób o podwyższonym ryzyku rozwoju choroby Alzheimera i demencji. Aktywność fizyczna z samego rana jest dobra, bo uwalnia się dzięki niej neuroprzekaźniki i czynniki wzrostu. Kobiety uprawiające sport są w mniejszym stopniu narażone na rozwój raka piersi. U tych, u których nowotwór już się rozwinął i są w trakcie terapii, aktywność fizyczna może być rodzajem terapii wspomagającej. Wysiłek fizyczny jest istotny także po zakończeniu leczenia onkologicznego, ponieważ redukuje ryzyko nawrotu raka piersi i śmiertelność z jego powodu. Brak ruchu jest jednym z modyfikowalnych czynników ryzyka rozwoju raka piersi. W istotnym stopniu koreluje z niektórymi innymi czynnikami ryzyka, na które ma się wpływ, szczególnie z otyłością, a takżę z nadużywaniem alkoholu, paleniem papierosów czy z niewłaściwą dietą. Otyłość i nadwaga sprzyja procesowi nowotworowemu, ponieważ tkanka tłuszczowa to narząd endokrynny, wpływając na inne tkanki. Może wydzielać wolne kwasy tłuszczowe oraz hormony peptydowe i steroidowe, zmieniać metabolizm hormonów płciowych, zwiększać aktywność szlaków sygnalizacji insulinowej, a także modyfikować mikroflorę jelitową. U kobiet uprawiających sport ryzyko rozwoju raka piersi zmniejsza się o jedną czwartą w porównaniu z kobietami nieaktywnymi. Najbardziej istotny wpływ na zmniejszenie ryzyka rozwoju tego nowotworu ma wysiłek fizyczny o umiarkowanej lub dużej intensywności. Do tej pory uważano, że wzmożona aktywność fizyczna w czasie leczenia onkologicznego jest przeciwwskazana ze względu na możliwość dodatkowego obciążenia organizmu i narażenia go na stres, a tym samym gorsze efekty leczenia. Z tego też powodu zalecano chorym w trakcie, jak i po leczeniu onkologicznym zachowawczy tryb życia. Obecnie jednak zwiększa się liczba doniesień, które potwierdzają korzystny wpływ wzmożonej aktywności fizycznej na chorych leczonych onkologicznie. W przypadku leczenia ogólnoustrojowego, chemioterapii, istotny jest aspekt kardiotoksyczności. Jednak onkolog jest w stanie przewidzieć, jakie oddziaływanie będzie miało leczenie na pacjenta i także u chorego ze współistniejącymi schorzeniami układu krążenia można zaplanować aktywność fizyczną. Naukowcy ustalili również, że konsekwentne spełnianie rekomendacji dotyczących aktywności fizycznej po leczeniu onkologicznym miało związek ze statystycznie istotnym zmniejszeniem ryzyka nawrotu raka piersi i śmiertelności z jego powodu. Zaledwie jedna na 10 osób spaceruje każdego dnia. Już 10-minutowa przechadzka pozytywnie oddziałuje na funkcjonowanie mózgu, 15-minutowa obniża poziom cukru we krwi, 20-minutowa poprawia gęstość kości, a półgodzinna stymuluje metabolizm i układ odpornościowy. Regularne spacery to naturalny, najprostszy, najtańszy i dostępny dla wszystkich sposób na poprawę kondycji i samopoczucia. Każda aktywność fizyczna wspiera procesy myślowe i kreatywność, ma też korzystny wpływ na to, jak śpimy, wypoczywamy i znosimy stres psychiczny. Spacery podnoszą również poziom endorfin. Okazało się nawet, że 30 minut chodzenia dziennie może zmniejszać symptomy depresji o niemal 40 procent. Część osób decyduje się na podjęcie aktywności fizycznej jedynie ze względu na możliwość przyśpieszenia procesu odchudzania. Warto jednak uświadamiać, jak ćwiczyć i ile czasu przeznaczyć na trening, by uzyskać oczekiwane efekty. Jeśli celem jest zmniejszenie nadmiarów tkanki tłuszczowej, musimy zdawać sobie sprawę, że organizm nie od razu zaczyna „zużywać” zmagazynowaną energię w postaci tłuszczu. W pierwszej kolejności zużywane są zapasy glikogenu. Po okołu 15 minutach mięśnie zaczynają zużywać glukozę i wolne kwasy tłuszczowe obecne w krwiobiegu. Dopiero w momencie wydłużenia treningu do 30–45 minut organizm zaczyna spalać tkankę tłuszczową. Po tym okresie aż połowa energii uzyskiwana jest w procesie lipolizy, czyli zużywania (spalania) tłuszczów. Istotne jest to, aby wysiłek miał charakter umiarkowany. W dobie pandemii konieczne jest wspomnienie o wpływie aktywności fizycznej na przebieg COVID-19. Nadwaga i otyłość są jednymi z wiodących czynników zwiększających ryzyko ciężkiego przebiegu COVID-19. Potwierdzają to liczne badania naukowe przeprowadzone w ostatnich miesiącach. Ryzyko zgonu z powodu zakażenia koronawirusem jest aż o 150 procent wyższe w grupie nieaktywnych fizycznie osób, w porównaniu z ludźmi, którzy regularnie ćwiczą co najmniej przez 2,5 godziny każdego tygodnia. Systematyczna aktywność fizyczna, obok zasad bezpieczeństwa wśród, których wymienia się dystans społeczny czy stosowanie maseczek, może być najważniejszym działaniem zapobiegającym ciężkiemu przebiegowi COVID-19 i jego powikłaniom. Ruch pobudza krążenie krwi i stymuluje przemieszczanie się limfy w naszym ciele, która transportuje komórki układu immunologicznego, co przekłada się na lepszą odporność organizmu. Aktywność fizyczna wspiera także ogólną kondycję organizmu i wydolność układu oddechowego, co ma spore znaczenie w przypadku klasycznych infekcji, a jak pokazują najnowsze badania, także w kontekście przebiegu zakażenia koronawirusem. Ćwiczenia pomagają w efektywniej pracy serca. Naukowcy odkryli, że osoby, których poziom sprawności spadł, mieli 72% większe ryzyko wystąpienia nadciśnienia w porównaniu z osobami, które zwiększyły swoją wydolność sercowo-oddechową. Co ciekawe aktywność fizyczna stała się sposobem na wsparcie zdrowia i łagodzenie stresu związanego z pandemią. W czasie trwania pandemii 41 procent aktywnych Polaków łagodzi negatywne skutki stresu za pomocą aktywności fizycznej, a dla 79 procent z nich regularny ruch jest skuteczną metodą poprawy samopoczucia i zwiększenia efektywności w pracy. Obecnie aż 3/4 ćwiczących obywateli naszego kraju deklaruje, że niezależnie od rozwoju sytuacji epidemiologicznej nie rezygnuje z aktywności fizycznej. Światowa Organizacja Zdrowia zwiększyła zalecaną dawkę ruchu ze 150 minut aktywności o umiarkowanej intensywności do aż 300 tygodniowo oraz z 75 do 150 minut tygodniowo jeżeli chodzi o aktywność intensywną. WHO, zdając sobie sprawę z niekorzystnego wpływu niedoboru ruchu na stan zdrowia, w tym także na układ immunologiczny, zachęca do kontynuowania aktywności fizycznej również w trakcie pandemii. Według badań statystycznych gdyby co drugi nieaktywny Polak rozpoczął aktywnie spędzać czas, koszty systemu opieki zdrowotnej spadłyby o 440 miliony złotych. Liczba hospitalizacji również zmniejszyłaby się w skali roku, np. o 14 procent w związku z chorobami układu krążenia czy cukrzycą. Redukcji uległyby też wskaźniki zwolnień lekarskich z tytułu choroby własnej, a koszty absencji chorobowej byłyby obniżone o 3 miliardy złotych. Pandemia ograniczyła aktywność fizyczną dzieci o ponad jedną trzecią procent. Wśród najmłodszej grupie społeczeństwa narasta problem nieprawidłowej masy ciała i problemów z kręgosłupem. W niektórych krajach pojawiają się sugestie, aby po pandemii dzieci przeszły diagnostykę związaną z funkcjonowaniem układu krążenia, bo okazuje się, że występują także zaburzenia rytmu pracy serca. Wiele mówi się także o szczepieniach w przypadku koronawirusa. W odniesieniu do szczepienia przeciw COVID-19 mają zastosowanie ogólne zasady dotyczące szczepień. Nie ma zalecenia, aby unikać aktywności fizycznej po szczepieniu, ale ostateczną decyzję podejmuje osoba, która została zaszczepiona, kierując się swoim samopoczuciem po przyjęciu szczepionki.