Tlenek cynku (ZnO) to znakomita fizyczna bariera dla promieniowania ultrafioletowego (UV), ale istnieją istotne ograniczenia dotyczące stosowania przez konsumentów zarówno cząsteczek o wielkości mikrona, jak i nanocząsteczek ZnO. Nowa struktura ZnO o nazwie MicNo, dzięki połączeniu korzystnych elementów obu technologii, zapewnia bezpieczną, skuteczną i naturalną ochronę przed szkodliwymi promieniami słonecznymi.

Warstwa ozonowa zanika, a Ziemia traci filtr chroniący przed promieniowaniem UV, na skutek czego globalna zachorowalność na nowotwory złośliwe skóry stale rośnie. Nowotwory skóry stanowią jedną trzecią przypadków nowotworów złośliwych diagnozowanych każdego roku. Tlenek cynku, w którym drzemie duży potencjał ochronny, występuje w kosmetykach chroniących przed promieniowaniem słonecznym w niedopracowanej formie. Tureckie MŚP Entekno chce zmienić ten stan rzeczy.

Opatentowana przez tę firmę nowatorska technologia MicNo®, wprowadzona na rynek przy wsparciu UE w ramach projektu STAR, szturmem zdobywa przemysł kosmetyczny i budzi zainteresowanie reprezentantów wielu innych branż.

Opowieść o dwóch cząsteczkach

Bariery fizyczne odbijają i rozpraszają światło, a bariery chemiczne je pochłaniają. Większość filtrów przeciwsłonecznych zawiera bariery chemiczne, które bywają niestabilne, mają zmienną w czasie siłę działania, a ich stosowanie może być niebezpieczne. ZnO jest jedynym zatwierdzonym na całym świecie, naturalnym, fizycznym filtrem UV, który zapewnia ochronę zarówno przed promieniowaniem UVA, jak i UVB. Kosmetyki zawierające mikronowych rozmiarów cząsteczki ZnO, które są bezpieczne dla ludzi i środowiska, powinny być nakładane na skórę w dużych ilościach ze względu na ich słabe właściwości kryjące. Takie kosmetyki powodują, że na skórze utrzymuje się biaława, szorstka warstwa. Nanocząsteczki z kolei są niewidoczne po naniesieniu na skórę i sprawiają, że staje się ona gładka, ale ich stosowanie budzi obawy dotyczące bezpieczeństwa.

Oktay Uysal, partner zarządzający Entekno i koordynator projektu, tłumaczy zasadę działania MicNo®: „MicNo-ZnO składa się z drobnych, silnie związanych cząsteczek ZnO, tworzących makrostrukturę przypominającą cienką powłokę. Pokrywa ona dokładnie skórę jak warstwa o grubości mikronów i jest bezpieczna, a nanocząsteczki są przezroczyste w naturalnym świetle”.

Szybka mobilizacja strategiczna

Uysal dodaje: „W ciągu zaledwie 18 miesięcy trwania projektu zdolność produkcyjna wzrosła z około tony rocznie do ponad 20, a zespół powiększył się z 10 osób do 37. Zmniejszyliśmy też koszty produkcji MicNo® o 35 %. Testy in vivo potwierdziły, że MicNo® umożliwia zmniejszenie zużycia ZnO nawet o 40 % przy osiągnięciu tego samego współczynnika ochrony przed promieniowaniem UVA i UVB, co inne dodatki ZnO”. Ponadto unikalna struktura MicNo umożliwia ograniczenie ilości coraz częściej kontrolowanych środków konserwujących, co przynosi korzyści zarówno producentom, jak i konsumentom.

Po sfinalizowaniu testów i określeniu możliwości produkcyjnych firma Entekno otrzymała akredytacje ISO 9000, 14000 i 18000 w zakresie jakości, ochrony środowiska i bezpieczeństwa pracy oraz identyfikacji radiowej dla logistyki i łańcuchów dostaw. Technologia MicNo® została zarejestrowana w unijnym systemie REACH i w systemie Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków FDA oraz uzyskała certyfikat dla kosmetyków naturalnych i organicznych wydawany przez międzynarodowy organ COSMOS.

Światowy zasięg nanomocy o grubości mikronów

Firma Entekno zwiększyła sprzedaż o 400 % zarówno w 2018, jak i 2019 roku oraz rozesłała próbki do ponad 400 potencjalnych klientów z prawie 20 krajów. Uysal podsumowuje: „Zapotrzebowanie na MicNo® przekroczyło oczekiwania, nie tylko w sektorze kosmetycznym, ale także w sektorze ceramiki, farb i elektroniki. Technologia MicNo® jest już wykorzystywana w dynamicznie rozwijającej się branży produktów higienicznych. Planujemy również rozszerzenie jej zastosowań w przyszłych innowacyjnych projektach”. Opracowano naturalną, fizyczną barierę dla emitowanego przez Słońce promieniowania UV.

© Unia Europejska, [2020] | źródło: CORDIS