Aby pomóc zrozumieć świat osób głuchoniewidomych, Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym (TPG) opublikowało raport „Głuchoniewidomi w Polsce 2016”.

W Polsce wiedza na temat głuchoślepoty jest niewielka. Osoby głuchoniewidome nie istnieją także w polskim prawie. W orzeczeniu o niepełnosprawności mogą mieć wpisaną wadę wzroku i słuchu, ale jako dwa odrębne kody, co oznacza m.in. problemy ze zdobyciem specjalistycznego sprzętu rehabilitacyjnego. Niska świadomość społeczna dotycząca głuchoślepoty skutkuje trudnościami w czasie wizyt w urzędach, na poczcie czy u lekarza, a także podczas zwykłych kontaktów międzyludzkich.

Według szacunków Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym, w Polsce żyje 5-7 tys. osób ze współwystępującym poważnym uszkodzeniem wzroku i słuchu. Podopiecznymi TPG jest około 2500 osób.

Powody współwystępującego uszkodzenia wzroku i słuchu są bardzo zróżnicowane. Zdarza się, że etiologii głuchoślepoty nie udaje się ustalić. Najczęściej jednak głuchoślepota jest wynikiem wad genetycznych, wcześniactwa, różnych chorób ogólnoustrojowych przebytych we wczesnym dzieciństwie lub starczych zmian degeneracyjnych zachodzących w organizmie.

Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym (TPG) jest jedyną organizacją w Polsce specjalizującą się w kompleksowym wspieraniem osób z jednoczesnym poważnym uszkodzeniem wzroku i słuchu. Posiada status organizacji pożytku publicznego. W tym roku świętuje 25-lecie istnienia (powstało w 1991 roku). Misją TPG jest jak najpełniejsze zaspokajanie potrzeb osób głuchoniewidomych w zakresie edukacji, aktywizacji społeczno-zawodowej i rehabilitacji. Organizacja prowadzi także ogólnokrajowe i regionalne kampanie, których celem jest zwrócenie uwagi społeczeństwa i decydentów na problem głuchoślepoty i na dotknięte nią osoby.

Więcej: tpg.org.pl