Diagnoza, a potem leczenie raka piersi niewątpliwie wpływają na stan fizyczny i psychiczny pacjenta, a przez to na jego zdolność do pracy. Chemioterapia, radioterapia, a także zabiegi chirurgiczne powodują zmęczenie i skutki uboczne. Leczenie to też regularne wizyty u lekarza. Mimo tych przeciwności ponad 40 proc. kobiet decyduje się utrzymać aktywność zawodową w trakcie leczenia, przy czym prawie 30 proc. chce funkcjonować tak jak przed chorobą, a 20 proc. kieruje się aspektami finansowymi – wynika z najnowszego badania społecznego przeprowadzonego na zlecenie Polskie Amazonki Ruch Społeczny (PARS).
Badanie „Świadomość i doświadczenia pacjentek w zakresie leczenia raka piersi” przeprowadzone zostało na zlecenie stowarzyszenia PARS przez ARC - rynek i opinia na grupie ponad 1000 kobiet i 2 mężczyzn. Wynika z niego, że 44 proc. badanych utrzymało aktywność zawodową. Osoby we wczesnym stadium choroby (11 proc.) częściej kontynuowały pracę z uwagi na lepsze samopoczucie.
„Rozwój medycyny i opieka koordynowana nad pacjentką z rakiem piersi sprawiają, że coraz częściej leczenie można dopasować do indywidualnych potrzeb pacjentki, w tym tych związanych z pracą zawodową. Skrócenie czasu pobytu w szpitalu do niezbędnego minimum, coraz więcej nowoczesnych opcji terapeutycznych i odpowiednie zarządzanie zdarzeniami niepożądanymi związanymi z leczeniem onkologicznym to aspekty, które wspierają kobiety pozostające aktywnymi zawodowo” - przyznała Elżbieta Kozik, prezeska zarządu Polskie Amazonki Ruch Społeczny (PARS).
Oprócz chęci prowadzenia życia sprzed diagnozy oraz kwestii finansowych, istotnymi czynnikami determinującymi decyzję o zachowaniu zatrudnienia były m.in. odwrócenie uwagi od choroby (19 proc.) oraz chęć przebywania wśród ludzi (14 proc.). 6 proc. badanych pracowało ze względu na dobre samopoczucie i siłę do podjęcia pracy.
„Dla wielu kobiet praca jest jednym z elementów pomagających w utrzymaniu równowagi psychicznej i emocjonalnej. Nie tylko poprzez spełnienie potrzeby codziennego kontaktu z ludźmi, ale również zachowania rutyny. Ważnym czynnikiem decydującym o kontynuowaniu pracy w tym wymagającym czasie są także finanse - zatrudnienie zapewnia nie tylko stabilność, ale i dostęp do ubezpieczenia zdrowotnego” - dodała Elżbieta Kozik.
Dlaczego pacjentki rezygnowały z pracy?
56 proc. badanych kobiet w trakcie leczenia onkologicznego zrezygnowało z aktywności zawodowej. 28 proc. w trakcie leczenia nie było zatrudnionych z powodu wcześniejszego przebywania na rencie lub emeryturze. Wśród aktywnych zawodowo pacjentek aż 43 proc. wskazało jako główny powód przerwania pracy czynniki związane ze złą kondycją fizyczną - 24 proc. jako przyczynę wymieniało osłabienie organizmu spowodowane przyjmowaniem chemii, 11 proc. - ogólne złe samopoczucie, a 8 proc. chciało skupić się na leczeniu. Z powodów środowiskowych i charakteru pracy z zatrudnienia zrezygnowało 13 proc. kobiet będących w trakcie leczenia raka piersi. Z kolei obowiązki rodzicielskie były powodem rezygnacji z pracy podanym przez 4 proc. badanych.
Kobiety potrzebują wsparcia ze strony pracodawców, rodzin i specjalistów zdrowia, aby w trakcie i po terapii onkologicznej raka piersi mogły zachować aktywność zawodową. Rak piersi to najczęściej występującym nowotworem złośliwym u kobiet, rzadziej występuje u mężczyzn.
Z danych Krajowego Rejestru Nowotworów wynika, że rak piersi dotyka 23 proc. kobiet chorujących na nowotwory złośliwe. Dla 14 proc. z nich ta choroba kończy się tragicznie. Na całym świecie co roku diagnozuje się 1,5 mln przypadków raka piersi, a 400 tys. pacjentów umiera z powodu tej choroby.
* Jednym z miejsc, które pomaga przejść wszystkie etapy choroby nowotworowej, jest stworzone przez PARS Centrum Kryzysowe wraz infolinią pod numerem 22 105 55 30 czy kampania Wylecz raka piersi HER2+. https://centrumkryzysowe.org.pl/
Komentarze
[ z 0]