Ponad 30 proc. osób chorujących na cukrzycę cierpi jednocześnie z powodu depresji. Tacy pacjenci często są oporni na leczenie i doświadczają powikłań. Aby znaleźć skuteczne metody ich leczenia, naukowcy muszą poznać mechanizmy prowadzące do wspólnego przebiegu chorób psychicznych i metabolicznych. Takie badania prowadzi dr Katarzyna Głombik z Instytutu Farmakologii PAN w Krakowie.

Zależność między cukrzycą a depresją jest dwukierunkowa. Od kilku lat pojawiają się także doniesienia naukowe sugerujące związek zachowań depresyjnych z zaburzeniami metabolicznymi, na przykład cukrzycą.

Dr Głombik szuka zaburzeń, jakie dokonują się w mózgu zwierząt pod wpływem stresu - w modelu depresji. Bada też wpływ leków przeciwdepresyjnych na te zmiany. Leki przeciwdepresyjne mogą bowiem także modulować wrażliwość tkanek na insulinę.

„Dotychczas nie badano wpływu leków przeciwdepresyjnych na szlaki wewnątrzkomórkowego przekazu sygnału związanego z insuliną i metabolizmem w mózgu. Mam nadzieję, że w przyszłości wyniki moich badań mogą stanowić cenną wskazówkę dla lekarzy decydujących o wyborze farmakoterapii, zwłaszcza u pacjentów, u których stwierdza się występowanie obu jednostek chorobowych” – mówi dr Głombik.

Jej zdaniem w dobie jednoczesnego występowania wielu chorób u pacjenta terapia spersonalizowana staje się koniecznością. Badaczka ma nadzieję, że wyniki jej badań będzie można wykorzystać w poszukiwaniu nowych leków na choroby ośrodkowego układu nerwowego, celowanych w mitochondria.

Dr Głombik jest też kierownikiem projektu Narodowego Centrum Nauki, w którym sprawdza, jak cukrzyca matki wpływa na zaburzenia w aktywacji układu immunologicznego w mózgu potomstwa (aktywację inflamasomu NLRP3).

„W tym projekcie oceniam także wpływ używanych w klinice leków przeciwcukrzycowych o potencjale przeciwzapalnym na mechanizmy immunoaktywacji. Mam nadzieję, że zaplanowane badania rzucą światło na zależność pomiędzy cukrzycą podczas ciąży a dysfunkcjami w rozwoju układu nerwowego potomstwa” – tłumaczy rozmówczyni PAP. Jak wyjaśnia, dotychczas nie prowadzono badań, których celem było wyjaśnienie roli NLRP3 jako potencjalnej ścieżki wiodącej od uszkodzenia mitochondriów do aktywacji zapalnej u potomstwa matek z cukrzycą ciążową.

Badaczka stawiała swoje pierwsze naukowe kroki w Zakładzie Genetyki i Ewolucjonizmu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na tej samej uczelni ukończyła podyplomowo matematykę. W Zakładzie Neuroendokrynologii Doświadczalnej Instytutu Farmakologii PAN w Krakowie podjęła pracę przy projekcie „Depresja-mechanizmy-terapia”, a później już w ramach pracy doktorskiej, w ramach Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich „Nauki molekularne dla medycyny” w Instytucie Farmakologii i Collegium Medicum UJ.

Jest laureatką stypendium START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Obecnie uczy się nowoczesnych technik stosowanych do badania mitochondriów w Institute for Research in Biomedicine w Barcelonie (Hiszpania). Staż jest wynikiem stypendium z funduszy Europejskiej Federacji Stowarzyszeń Immunologicznych (European Federation of Immunological Societies).


Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl