Dr hab. Maria Mazurkiewicz-Bełdzińska z Klinki Neurologii Rozwojowej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego jest jednym z autorów pracy pt. “Cannabidiol in patients with seizures associated with Lennox-Gastaut syndrome (GWPCARE4): a randomized, double-blind, placebo-controlled chase 3 trial”, która ukazała się w prestiżowym czasopiśmie medycznym „The Lancet”.

Jak informuje Gdański Uniwersytet medyczny, publikacja jest wynikiem wieloośrodkowej współpracy ekspertów zajmujących się leczeniem lekoopornej padaczki. W badaniu wzięły udział ośrodki ze Stanów Zjednoczonych, Holandii, Wielkiej Brytanii i Polski. Dr hab. Mazurkiewicz-Bełdzińska jest jedynym europejskim autorem tej pracy, co potwierdza jej wkład w gromadzenie, analizę i interpretację danych. Uzyskane wyniki pozwoliły na potwierdzenie skuteczności kannabidiolu w terapii dodanej u pacjentów z rozpoznanym zespołem Lennoxa-Gastauta.

Opublikowana w “The Lancet” praca omawia wyniki ściśle kontrolowanego (randomizowanego, zaślepionego kontrolowanego placebo) badania 3 fazy, oceniającego skuteczność terapii dodanej kannabidiolem jako nowego leku przeciwpadaczkowego w dawce 20 mg/kg u 171 pacjentów chorujących na zespół Lennoxa-Gastaut. W badaniu wykazano znamienną redukcję liczby napadów upadków u pacjentów przyjmujących kannabidiol. Wyniki te potwierdzają skuteczność kannabidiolu w leczeniu lekoopornych zespołów padaczkowych uzyskane w pierwszym badaniu, dotyczącym zastosowania kannabidiolu w leczeniu pacjentów z zespołem Dravet, które opublikowano w “The New England Journal of Medicine”.

Zastosowany w omawianej pracy preparat jest lekiem, który powstał na bazie marihuany, ale przeszedł wszystkie etapy badań klinicznych, dopuszczających go do stosowania w badaniach 3 fazy. Podobnych kryteriów nie spełniają inne, mniej lub bardziej dostępne preparaty pochodzące z marihuany, które są jedynie suplementami diety, bez znanego składu i dawkowania.

Omawiane badanie wnosi wkład w ewidencję skuteczności kannabidiolu w encefalopatii padaczkowej, jaką jest zespół Lennoxa-Gastaut. Autorzy zaznaczają, że konieczne są dalsze badania, zwłaszcza obserwacje długoterminowe, które będą mogły potwierdzić utrzymywanie się efektu leczenia i poszerzenia wiedzy na temat profilu bezpieczeństwa tego leku.


Źródło: Gdański Uniwersytet Medyczny