Wprowadzanie zmian w służbie zdrowia nie leży w kompetencjach prezydenta, ale głowa państwa może mieć silny głos w debacie publicznej. TVN24 zapytał polityków ubiegających się o prezydenturę, jak państwo powinno dbać o opiekę zdrowotną obywateli?
Zdaniem Andrzeja Dudy (PiS), należy powrócić do zamierzeń prof. Zbigniewa Religi. m.in. do projektów regulacyjnych (sieć szpitali, koszyk świadczeń). Uważa też, że trzeba walczyć z narastającym brakiem lekarzy i niskimi pensjami pielęgniarek.
Anna Grodzka (Partia Zielonych i lewica społeczna) jest zdania, że trzeba wprowadzić obywatelskie ubezpieczenie zdrowotne dla każdego. Kandydatka uważa, że powinniśmy utrzymać sieć szpitali publicznych oraz zwiększyć nakłady na ochronę zdrowia.
Adam Jarubas (PSL) chciałby zwiększyć nakłady na ochronę zdrowia do 10 proc. PKB. Uważa również, że trzeba wprowadzić finansowanie POZ w zależności od rezultatów uzyskiwanych przez lekarza rodzinnego.
Bronisław Komorowski (PO) jest zdania, że reformy powinny zmierzać do dokładniejszej, uniezależnionej od płatnika wyceny usług medycznych i decentralizacji NFZ. Komorowski chce powrotu do systemu opartego na regionalnych funduszach i jest przeciwnikiem prywatyzacji szpitali.
Janusz Korwin-Mikke (KORWiN) zapowiada, że zlikwiduje służbę zdrowia. Jego zdaniem, opieka medyczna powinna działać tak, jak weterynaria.
Marian Kowalski (Ruch Narodowy) jest zdania, że aby poprawić sytuację ochrony zdrowia w Polsce należy zlikwidować NFZ, a pacjentom dać możliwość dobrowolnych ubezpieczeń zdrowotnych w komercyjnych firmach.
Paweł Kukiz chciałby zwołać okrągły stół z udziałem ekspertów oraz mediów i w ten sposób wypracować efektywne rozwiązania.
Wanda Nowicka (Unia Pracy) deklaruje, że będzie dążyła do pełnej implementacji dyrektywy o transgranicznej opiece medycznej.
Magdalena Ogórek (SLD) uważa, iż to właśnie prezydent powinien patronować zmianom w służbie zdrowia, które powinny być wypracowane jako ponadpartyjne porozumienie i realizowane przez kolejne rządy.
Janusz Palikot (Twój Ruch) chciałby aby to lekarze zabiegali o pacjenta a nie pacjent czekał w długiej kolejce do lekarza. Chciałby podzielić NFZ na 6 kas chorych, które rywalizowałyby o pacjenta.
Więcej: tvn24.pl
Komentarze
[ z 2]
Każdy z kandydatów na prezydenta podczas ubiegłorocznych wyborów wyraził swoje zdanie w tym temacie. Dzisiaj już wiemy, kto wybory wygrał. Pytanie tylko czy wywiązał się z własnych postulatów? Teoretycznie udało się zwiększyć nakłady i podnieść pensje pielęgniarek. Jednak czy stało się to w takim wymiarze w jakim by ci pracownicy służby zdrowia tego oczekiwali- szczerzę wątpię. Podobnie rzecz ma się zapobieganiu emigracji absolwentów wydziałów lekarskich za granicę. Nie zauważyłem, aby ruch emigracyjny został w jakikolwiek sposób zatrzymany. Absolwentom uczelni medycznych zachodni pracodawcy oferują o wiele lepsze warunki pracy, znacznie wyższe pensje, pakiety socjalne, normowany czas pracy i możliwości rozwoju. W czasach, kiedy właściwie prawie każdy młody człowiek sprawnie posługuje się językami obcymi, albo przynajmniej jednym, wyjazd do pracy do zachodnich sąsiadów przestaje stanowić wyzwanie czy problem. Staje się naturalną koleją rzeczy, zwłaszcza dla osób bez zobowiązań w kraju, rodziny czy dzieci. Tylko jeśli większość młodych, zdolnych, utalentowanych lekarzy wyjedzie za pracą na zachód, kto zostanie w naszych szpitalach leczyć polskich pacjentów? Zdecydowanie potrzebne są zmiany, aby tą fale emigracji powstrzymać. Ale nie na zasadzie zobowiązania na przykład młodych osób rozpoczynających studia na uczelni medycznej do podpisania zobowiązania przepracowania konkretnej ilości lat w kraju po zakończeniu edukacji. Raczej powinno się wprowadzić zmiany w służbie zdrowia i tak zmodyfikować warunki pracy w szpitalach, aby młodzi nie chcieli za granicę wyjeżdżać, ale woleli pozostać w kraju i leczyć rodaków. Do tego nie potrzeba wcale oferować im pensji równych tym na zachodzie, ale wystarczyłoby zaproponować im godziwe warunki pracy, nie najgorszy pakiet socjalny i możliwości awansu lub dalszego rozwoju. Myślę, że samo to już stałoby się wystarczającą zachętą dla sporej grupy absolwentów do tego, aby jednak nie decydować się na wyjazd i pozostać w ojczyźnie.
Co tu dużo mówić. Politycy zawsze obiecują co się da. Pięknie ubierają w słowa swoje plany zmian i modyfikacji. A kiedy już wygrają wyboru to zawsze jest to samo, czyli o postulatach albo się zapomina, albo realizuje tylko w niewielkim zakresie, wystarczającym do tego, aby móc się pochwalić sukcesem i przedstawić jako prawdomównego polityka podczas kolejnych wyborów. Zapewne i w tym miejscu mamy z takim przypadkiem do czynienia. Pensje pielęgniarek zostały podniesione, ale już słyszałam pogłoski, że w związku z wprowadzeniem programu 500+ politycy będą zmuszeni do poczynienia znacznych oszczędności i być może nawet cofnięcia tych zmian w praktyce. Co więcej, do protestujących pielęgniarek przyłączyli się lekarze jednocząc siły. Czy znów zostaną im przedstawione obietnice bez pokrycia, czy może tym razem rząd potraktuje strajkujących poważnie i postara się o realne spełnienie ich postulatów w obawie przed tym, że w przeciwieństwie do polityków, menifestujący wywiążą się ze swoich gróźb, na czym niechybnie ucierpią pacjenci. Ale ponieważ ci w stanach zagrożenia z całą pewnością nawet przy nasilonych strajkach otrzymają niezbędną pomoc, to na niezadowoleniu pacjentów odbije się dobre imię i wyniki w sondażach samych polityków.